Biografie
Peter De Kemel, 1965
Peter De Kemel werd geboren in Deinze op 2 november 1965 in een gezin en zelfs familie waar cultuur nooit op de agenda stond. In het lager onderwijs raakt hij gefascineerd door de jaarlijkse schoolvoorstellingen in de Sinterklaasperiode van het Nationaal Schooljeugdtheater van de familie Savenberg in het Atheneum. De magische wereld achter het fluwelen doek doen de jonge De Kemel vaak dromen van ooit zelf zo’n wereld te creëren.
Schrijven doet De Kemel al zowat zijn hele leven. Op zijn twaalfde maakt hij zijn eerste eigen creatie. Hij voert het op met kinderen uit zijn buurt. Eigen geschreven papiertjes werden in de brievenbussen in de buurt gestopt met daarop de naam van het stuk, de toegangsprijs en de vraag om een eigen stoel mee te brengen. Het is het begin van De Kemel als producent en van een ellenlange reeks producties die hij met weinig middelen toch tot een succes zou brengen.
Van 1980 tot 1984 was Peter De Kemel actief bij toneelverenging ‘Vooruit’ in Deinze’. Daarnaast ging hij in 1981 als 16-jarige in zijn dorp Astene, op zoek naar mensen die samen met hem een toneelvereniging wilden opstarten. Als pionier slaagde Peter De Kemel er binnen het jaar in om ‘Dorpsteater Astene (Dotas)’ boven de doopvont te houden.
Bompa wordt punker, 1987
In 1984 richtte Peter De Kemel, naar aanleiding van het schrijven van zijn eerste toneelstuk ‘De ene verpleegster is de andere niet’, zijn eerste eigen gezelschap, ‘Peterkes Teaterprodukties’ op. Om zijn gezelschap van een eigen speelruimte te kunnen voorzien, bouwde hij achter café ‘Casino’ in de Tolpoortstraat in Deinze een oud zaaltje om tot een gezellig kamertheatertje met 120 zitplaatsen. Vele theaterseizoenen speelde men in het kamertheater 3 nieuwe stukken van zijn hand, wekenlang voor uitverkochte zalen.
In 1997 ging hij over tot de oprichting van ‘Theaterensemble Los-Vast’. Een theatergezelschap dat naast theaterklassiekers ook eerder alternatieve stukken opvoerde.
In datzelfde jaar bouwde hij in Deinze de oude brandweerkazerne om tot ‘De Theaterloods’. In die ruimte gaven de drie theatergezelschappen, waar Peter De Kemel naast artistiek leider tevens auteur en huisregisseur was, wekelijks voorstellingen. De Kemel gaf er tevens, door het gratis ter beschikking stellen van de ruimte, een podium aan jonge artiesten.
Het Echt Gents Theater, 2000
In 2000 richtte Peter De Kemel het Echt Gents Theater op. Zijn jarenlang succes en uitstraling in een zeer ruime regio zorgde ervoor dat hij van meet af aan kon rekenen op de steun van de groten binnen het Gentse Volkstheater. Yvonne Delcour, Pat Remue, Lily Castel en tal van anderen zorgden er samen met auteur, regisseur, Peter De Kemel voor dat het Echt Gents Theater het ene lachsucces na het andere noteerde. Peter De Kemel kreeg het als Deinzenaar voor elkaar dat tijdens de Gentse Feesten van 2001 zijn gezelschap in de Minardschouwburg voor volle zalen speelde.
Ten huize Goetgebuer in theater, 2018, foto Jan Vens
Hoewel Peter De Kemel meestal bekend staat om zijn komedies is zijn oeuvre enorm gevarieerd. Van volkse komedie tot dramatisch volavondstuk, van monoloog tot massaspel.
Als auteur voor zijn dramatisch werk baseert hij zich meestal op authentieke feiten. Voor ‘De dame van de nacht’ trok hij zich drie maanden terug in het Antwerpse Prostitutiemilieu. Voor ‘Ik, Thérèse - Een Liefdesdroom’ zocht hij tal van slotkloosters in Vlaanderen op. De productie werd gemaakt in nauwe samenwerking met de Karmelietenpater Koen De Meester. Om de samenwerking vlot te laten verlopen kreeg De Kemel van de paters een tijdlang een kamer in het Karmelietenklooster. ‘Jeanne Panne - Een heks van alle tijden’ baseerde hij op het in het Rijksarchief van Brugge bewaard gebleven gerechtsdossier van de in 1650 voor heks verbrande bakkersvrouw. De Kemel wist voor het schrijven van dat stuk een opperheks van een heksenkring zover te krijgen dat hij een heksensabat mocht bijwonen. Naast het vele theaterwerk schreef hij ook teksten voor cabaret en revuegroepen.
Filmopnames 'Wafelijzers en schietgeweren, 2009
In 2006 sloeg De Kemel een totaal nieuwe artistieke weg in. Hij besliste een langspeelfilm te draaien. 'Ten huize Goetgebuer' gebaseerd op zijn theaterstuk 'Lente' werd een schot in de roos. Uiteindelijk zou De Kemel 3 films draaien rond de fameuze familie Goetgebuer. Tante Cordula en haar 3 broers werden in de Leiestreek zo populair dat ze als het ware cultureel erfgoed geworden zijn. De uitzendingen op de regionale tv-zender AVS en later op de nationale zender Eclips tv waren telkens weer een schoot in de roos met ongezien hoge kijkcijfers. Naast de 3 films rond de familie Goetgebuer, kenden ook de films Moatje en Pasen een enorme bijval. De Kemel schreef ook het scenario en voerde de regie voor de 50-delige televisiereeks 'Het Rariteitenkabinet'. Een hilarische reeks waarbij hoofdpersonage Germaine Cockuyt op stap ging met oude voorwerpen.
Filmopnames 'Aan de oevers van de Leie, 2007
Dat De Kemel een getalenteerd man is, heeft hij al afdoende bewezen. In totaal maakte hij binnen de wereld van theater, film en televisie ondertussen 104 producties. Als men De Kemel vraagt naar het recept van zijn 40 jaar ononderbroken succes is zijn antwoord: “Ik heb keihard moeten werken om het vak onder de knie te krijgen. Van dan af tot nu heb ik nog veel harder moeten werken om alles tot een goed eind te kunnen brengen. In vele gevallen was het mijn enorme bezieldheid die ervoor zorgde dat het onmogelijk geachte toch kon worden gerealiseerd. Gelukkig heb ik een commerciële geest die weet hoe men cultuur bij een breed publiek verkocht krijgt.”
Op deze site vind je naast de films de nieuwe en herwerkte theaterstukken van Peter De Kemel terug. Theater wordt gespeeld in een bepaalde tijd, daarom hecht Peter er belang aan dat zijn stukken fris en scherp genoeg zijn om vandaag te worden opgevoerd. Ondertussen is Peter volop bezig met het schrijven van nieuwe theaterstukken en met het herwerken van enkele stukken die ook vandaag het publiek een fantastische avond zullen bezorgen. Bij vragen rond de theaterstukken, opvoeringen,… aarzel niet om contact op te nemen.